De zeebaars die Johnny Versprille in mei nabij Breskens ving, was voorzien van een merkje achter de rugvin. Deze vis maakt deel uit van een Belgisch onderzoek naar de verspreiding en de migratiepatronen van Dicentrarchus labrax in de Noordzee. Dit om meer kennis te vergaren die bijdraagt aan het behoud van deze intrigerende én onder druk staande vissoort.
Vanaf 2018 zijn jaarlijks zo’n veertig door sportvissers gevangen
zeebaarzen operatief voorzien van een zender in de
onderbuik. Deze elektronische zenders combineren twee datastromen:
ze sturen een geluidssignaal uit, maar slaan ook metingen
op. De signalen kunnen worden opgepikt door een netwerk
van ontvangers met een range van 200-400 meter. Om
ook gegevens te verkrijgen van zeebaarzen die buiten het bereik
van de ontvangers blijven, slaan de zenders elke drie minuten
de diepte en de watertemperatuur op. Aan de hand hiervan
kan het individuele traject van de vis worden berekend.
Eerst resultaten
Ondanks dat het onderzoek nog in volle gang is, zijn er toch al
interessante inzichten opgedaan. Tot dusver werden via de ontvangers 32 zeebaarzen gedetecteerd, voornamelijk in de buurt van de vangstlocatie. Zo werden vissen die in de haven van Zeebrugge
werden teruggezet daar soms maandenlang elke dag of
om de paar dagen gesignaleerd. Zeebaars kan in korte tijd echter
ook grote afstanden afleggen. Zo zwom een gezenderde vis
dezelfde dag van Zeebrugge naar Oostende én weer terug (een
afstand van zo’n 50 kilometer!). Een ander gegeven is dat van
omstreeks midden november tot maart geen enkele baars nabij
de kust werd waargenomen. Uit de data blijkt dat in die periode
twee zeebaarzen op volle zee langs windmolenparken zwommen
en één zeebaars van december tot februari bijna onafgebroken
op een offshore wrak in de Noordzee verbleef.
Zender retour
Behalve de data van de ontvangers hebben de onderzoekers ook
een zender retour ontvangen van een sportvisser. Deze ving in
de zomer van 2019 in de Westerschelde een zeebaars op nog
geen tien kilometer van de locatie waar die in september 2018
werd vrijgelaten. Deze vis was meteen een geval apart. Op basis
van de diepte-en temperatuurgegevens lijkt het erop dat dit
exemplaar de Westerschelde nooit heeft verlaten – ook niet in
de winter. Dit in tegenstelling tot verschillende andere zeebaarzen
die daar werden gevangen: deze vissen werden in het vroege
najaar langs de kust en nabij wrakken gedetecteerd. In het
verlengde hiervan viel het de onderzoekers tevens op dat sommige
(volwassen) vissen ’s winters niet naar het zuiden migreren
om te paaien, maar in zones blijven met temperaturen
waarvan we weten dat ze zich daarin niet kunnen voortplanten.
Dit onderzoek levert dus belangrijke kennis op over de verspreiding
en bewegingspatronen van zeebaars in de Noordzee,
die noodzakelijk is om deze vis beter te kunnen beschermen.
Gemerkte zeebaars melden
Vang jij een gemerkte zeebaars? Stuur dan een e-mail naar jolien.Goossens@ugent.be. Meld
de vangstlocatie en het -tijdstip als je de
vis terugzet. Stuur de zender retour als je
de vis meeneemt en ontvang een beloning. Ook als je in de Westerschelde vist en een bijdrage wilt leveren door jouw vangst te
laten taggen, kun je contact opnemen met Jolien Goossens.