Met de uitzet van 10.000 jonge zeeforellen is het project Vissen voor Verbinding op zondag 14 april officieel van start gegaan. Binnen het project wordt het versterken van de trekvispopulaties gecombineerd met de ontwikkeling van het Lauwersmeer als sportvisbestemming. Op het Deense eiland Funen heeft deze ongewone combinatie tot een groot succes geleid.
Het gaat slecht met visstand in de Waddenzee. Er zijn minder vissen en ze worden ook steeds kleiner. Een belangrijke groep waar het niet goed mee gaat zijn trekvissen. Deze soorten hebben zoet én zout water nodig binnen hun levenscyclus. Wouter van der Heij, marien ecoloog Waddenvereniging: ‘Je moet in Drenthe zijn om de visstand in de Waddenzee te herstellen. Hier worden bepaalde trekvissoorten geboren. De zeeforel is er daar één van. Door de verbinding met de Waddenzee te verbeteren en het leefgebied te herstellen werken we aan de terugkeer van de zeeforel.’
Van twee centimeter tot een meter
Het bijzondere van de zeeforel is dat hij terugkeert naar de beek waarin hij is geboren. De 2-3 centimeter grote visjes die nu in het Grootte Diep bij Lieveren zijn uitgezet, blijven komend jaar nog in de kop van Drenthe. Dan zijn ze voldoende gegroeid om via het Lauwersmeer de Waddenzee op te zwemmen. Jan Kamman, ecoloog en hoofd onderzoek van Sportvisserij Nederland: ‘Na zo’n twee tot drie jaar keren ze weer terug om zich voort te planten. Door geurherkenning weten ze precies waar ze moeten zijn. Daarom heeft het ook geen zin om zeeforellen direct in de Waddenzee uit te zetten.’
Foto: Henk Postma / Waddenvereniging
Van de nu uitgezette 10.000 zeeforellen, zullen er naar schatting zo’n vijftig weten terug te keren. Deze vissen kunnen dan wel tot een meter lang zijn. Bij een succesvol herstel van de populatie kan het uitzetten van jonge zeeforellen naar verwachting na tien tot vijftien jaar worden beëindigd.
De zeeforel leidt de weg
Van alle trekvissen in de zeeforel het meest veeleisend. Als de omstandigheden voor de zeeforel verbeteren, zullen andere soorten zoals rivierprik, houting en paling vanzelf volgen. Dat zorgt voor een algehele versterking van de visstand. En daar profiteren bijvoorbeeld de lepelaars, zeehonden en otters ook weer van. Herstel van de visstand is zo goed voor een heel ecosysteem.
Samen voor betere visstand
Een unieke coalitie van natuurorganisaties, overheden, kennisinstituten en sportvissers werkt binnen het project Vissen voor Verbinding samen met als doel: het verbeteren van de visstand. Partners in het project zijn: Waddenvereniging, Sportvisserij Nederland, Staatsbosbeheer, Sportvisserij Groningen Drenthe, Sportvisserij Fryslân, Hogeschool Van Hall-Larenstein, Waterschap Noorderzijlvest en Provincie Groningen.