Nederland is op het WK Zoet in Portugal niet verder gekomen dan een elfde plek. Het beste individuele resultaat binnen het team was voor Jurgen Spierings, die op een negende plaats uitkwam. Duitsland, Hongarije en België pakten respectievelijk goud, zilver en brons.
"Het kan niet altijd feest zijn", vat coach Stefan Verhoeven het resultaat dit weekend samen. Tijdens de training in de voorafgaande week had hij al geconstateerd dat het parcours een stuk of twintig uitgesproken slechte plekken bevatte. Daarvan lootte het Nederlandse team er twee tot drie. Een kwestie van domme pech.
Waterpest
"Vooral grote bedden met waterpest waren op dit parcours een storende factor", vertelt Verhoeven. De begroeiing was soms zo dik dat vissen zichzelf tijdens de dril volledig vastzwommen. "Vaak waren juist dat de bonusvissen, harders met een gewicht tot wel anderhalve kilo. Het maakt nogal verschil of je zulke vissen wel of niet landt, bij ons schoot tot wel 80 procent los." De hoofdmoot van de vangst bestond uit kleine meerval van 75 tot 200 gram en uit zogenaamde carrasio en zonnebaarsjes. Het team viste met de vaste stok op 13 meter afstand en met de matchhengel op 25-30 meter.
Voeren met katapult
Ook het voeren met een katapult bleek het Nederlandse team flink parten te spelen. "Dat doen onze spelers zelden of nooit omdat het in Nederland verboden is", aldus Verhoeven. "Eén week trainen was niet genoeg om er net zo goed in te worden als de concurrentie."
Op naar Servië
Volgend jaar in Servië verwacht Verhoeven weer een beter resultaat. "Ook daar zal de vangst vooral bestaan uit kleine meerval. Hoe we voor die vissoort moeten voeren, hebben we nu dankzij dit WK heel aardig door."