Ieder jaar kijk ik er opnieuw naar uit. Als de paddentrek begint en de wilgenkatjes ontluiken, is het moment weer daar. Zo eind februari, begin maart gaan de windes op weg naar hun paaiplekken. Dan zorg ik dat ik met mijn vliegenhengel aan de waterkant ben. Want met deze prachtige vis kun je een hele spannende vliegvisserij beleven.
Wanneer de paaitrek plaatsvindt, weet je nooit exact – wat dat betreft heeft het wel iets weg van de zalmtrek. Het is dus een kwestie van regelmatig even een uurtje proberen of ze er al zijn. Sommige wateren zijn zo helder dat je dit goed kunt zien. Dat is een mooie indicatie, want als ze hoog in het water zwemmen dan zijn ze meestal ook op dieper en donker water te vinden. De windes op paaitrek komen doorgaans van groot water. In mijn situatie is dat het Eemmeer. Door middel van de door het waterschap aangelegde vistrappen kunnen ze vrij opzwemmen tot voorbij Amersfoort. En daar vind je de hotspots als het Valleikanaal, de Barneveldse beek, de Hoevelakense beek, de Heiligenbergerbeek en nog wat kleinere beken. Het bekensysteem van de Gelderse Vallei heeft het juiste type water voor de winde om te kunnen afpaaien. Dat schitterende schouwspel vindt plaats op ondiepe zijbeekjes waar een gemengde zand/fijn grindbodem te vinden is.
Lees hier het hele artikel. (PDF)
-> meer vliegvisartikelen