Waar veel snoekbaarsvissers zich in de wintermaanden op de diepere delen van het water concentreren, mikt Chris Bloemert (44) juist op het ondiepe. Daar vist hij werpend op glasogen – en andere rovers – die zich nabij de kant ophouden. Hét VISblad stapte bij hem in de boot voor een sessie op de Maas.
Kijk, hier staat al bijna zeven meter water”, zegt Chris wijzend op het scherm van de dieptemeter in de punt van zijn boot. “Aangezien we maar zo’n vijftien meter uit de oever liggen, weet je dat het talud hier dus vrij steil afloopt. Die randen zoek ik op omdat de roofvis dit ook vaak doet. Hier liggen ze immers mooi verdekt opgesteld.” Met een subtiel worpje landt zijn kunstaas enkele meters voor het strandje van het kribvak, waarna hij de shad aan een strakke lijn gecontroleerd langs het talud laat afzakken. Vlakbij de boot neemt een snoekbaars het kunstaas plotsklaps tussen de kaken. “Deze komt niet echt van het ondiepe, maar is zeker niet minder welkom”,
lacht Chris terwijl hij de vis landt.