Omdat grote karper zich ’s winters vaak maar moeilijk laat vangen, richt Roy Ros (19) zich in dit jaargetijde graag op de kleinere maar talrijkere exemplaren. Hét VISblad toog op een stille ochtend naar Emmen voor een lesje methodfeederen op ‘klein wild’.
Ik heb nog geen karper gezien”, meldt Roy enigszins
vertwijfeld wanneer we hem ’s ochtends
aan de parkvijver treffen. Even daarvoor heeft
hij al een korte inspectie verricht. “Normaal gesproken
zie ik altijd wel ergens vis draaien –
ook in de winter – maar nu was het echt volkomen stil.
Laten we maar in die hoek starten. Daar is het nét iets
dieper, dus ik gok dat de vis daar is samengeschoold.” Roy loopt naar zijn auto, opent de achterklep en laadt
de spullen op zijn trolley. In één rit rolt hij de boel naar
het water, zo’n 100 meter verderop. Gekwetter van eenden
en ganzen doorbreekt de stilte, meerkoeten zwemmen
rusteloos heen en weer. Met een graad of 8 is het
ronduit zacht, wind staat er nauwelijks. “Dat is wél
goed voor deze visserij”, aldus Roy.