In de wintermaanden vist Daniël Spijker steevast fanatiek door. Dan wordt het vizier namelijk op de grote baarzen gericht. Samen met zijn vader trekt hij er in die periode regelmatig op uit om met finesse technieken baars proberen te vangen.
Let op: deze baars is in de winter voor de gesloten tijd gevangen
Op een van de dagen dat vader en zoon samen op pad waren was het haast voorjaar en leek de winter ver weg. “Op zo’n zonnige dag krijg je vanzelf zin om te gaan vissen. Zeker met een dagje baarzen op de planning. Dat is mijn favoriete roofvis”, zegt Daniël. De tackle boxen zaten dan ook goed vol met allerhande soorten kunstaas om in te kunnen spelen op de omstandigheden aan het water. “Variëren is vaak de sleutel tot succes. Als je op een bepaald type kunstaas niets vangt, wil dit namelijk niet zeggen dat er geen baars op de stek ligt.”
Carolina rig
Daar hoefden ze voor wat betreft het water in kwestie niet aan te twijfelen. Daniël: “We gingen naar een grote rivierplas die in verbinding staat met de Maas. Daar trekken de grote baarzen van de rivier in de winter vaak heen. We trokken onze waadpakken dus vol vertrouwen aan.” Vanwege het koude water koos Spijker junior voor de Carolina rig. “Daarmee kun je het kunstaas heel traag over de bodem binnenvissen. Zeker in de koude maanden kan langzaam vissen – een korte slag met de molenslinger, gevolgd door enkele seconden pauze – het verschil maken.”
Geduld beloond
Het duurde even voordat er actie kwam, maar toen was het ook direct goed raak. “Op een gegeven ogenblik voelde ik een tikje op de top van mijn hengel”, blikt Daniël terug. Geduldig wachtte hij daarna af. “Al snel volgde er een tweede tikje en vervolgens voelde ik de vis wegzwemmen met de softbait. Pas op dat moment zette ik de haak.” Het geduldig wachten met aanslaan werd beloond in de vorm van een hengel die aardig krom ging. “Direct voelde ik dat dit een forse, sterke vis was. Dan sta je meteen op scherp en ben je extra gefocust om de vangst in het net te krijgen.”
Baars beauty
Dat lukte, waarna er een juichkreet over de Maasplas schalde. “Dit was echt een beauty van een baars: breedgeschouderd, knaloranje vinnen, met een stoere kam op de rug. Met 45,4 centimeter was hij niet eens zo lang – mijn recordbaars is bijvoorbeeld groter – maar dit was wel een hele mooie vis.” Zijn vader ving daarna drie kleinere baarzen van zo’n 35 cm, terwijl Daniël nog een vis lostte. “Richting het einde van de dag pakte ik nog een vis van 45 cm. Je kunt je dus voorstellen dat ik echt superblij naar huis ging.”