Het was alweer de 48e editie van de bootvisinterland tussen België, Duitsland, Luxemburg en Nederland. Zowel als team als individueel waren de oranje mannen succesvol. Het Nederlandse team werd eerste met slechts 2 klassementspunten. België volgde met 4 punten en zowel Luxemburg als Duitsland behaalden 7 punten. Individueel beklom Ernest Ripson het hoogste podium met 3 klassementspunten en 296 gevangen vissen. Tweede en derde werden respectievelijk Pim Troost (5 punten en 288 vissen) en Henri Hachmer (5 punten en 270 vissen)
De verschillende teams waren al op Hemelvaartsdag gearriveerd en op deze doordeweekse zondag voeren de teams op offshoreboten de Noordzee op om te trainen. Dat viel nog niet mee, want deze dag trok er juist een storing over het deltagebied, met als gevolg een ruwe zee met golfhoogtes tot aan anderhalve meter.
Het Nederlandse team, bestaande uit Rien van Eekeren, Henri Hachmer, Peter Leentjes, Ernest Ripson, Pim Troost en coach Henri Karremans en het Belgische team, met de deelnemers Werner van de Bogaert, Eddy van Camp, Ronny Cleymans, Erik Knuyt, Danny Lens en coach Jan Aspeslag waagden zich later op de dag op de iets afvlakkende zee om een goede verkenning te maken evenals . Zo werd duidelijk dat in de buurt van de Meerkerk volop schar en wijting van redelijk formaat op een hoog tempo gevangen kon worden. Favoriete onderlijnen werden geselecteerd en het aas, dat zou bestaan uit 700 gram zeepieren, twee ons kweekzagers en 500 gram mesheften, werd op waarde geschat.
De eerste wedstrijddag, 11 mei 2018, vertrokken de teams met de boot “Maatje Adriana” door de Roompotsluis en voeren tegen de getijdestroming in anderhalf uur naar het wedstrijdgebied. De zee was in de nacht van donderdag op vrijdag volledig afgevlakt en er ontstonden prima wedstrijd omstandigheden. Op de boot waren vijf sectoren van vier personen, van elk land één, uitgezet.
Na het startschot vlogen je al héél snel de scharren en wijtingen om de oren! Het waren zoals verwacht de Nederlanders en de Belgen die de toon zetten. De toppers moesten zeker meer dan honderd vissen gaan vangen om hoog in het klassement te komen en dan liefst wijting, omdat deze soort 2 punten per vis ging opbrengen, tegenover bv de schar van 1 punt. Andere soorten, zoals bot, schol en zeebaars waren toeval treffers. Het was dus zaak om “hoger te vissen”, om de wijting te verleiden en dan ook nog eens in een hoog tempo.
Het aas fixeerden we met bindelastiek om minder aas te verbruiken en sneller te kunnen doorvissen. Met één stukje pier, zager of mesheft kun je dan meerdere vissen vangen, zonder opnieuw te beazen. In alle sectoren ging het tussen de Belgen en de Nederlanders. De verschillen waren na de eerste periode van tweeënhalf uur nog niet zo groot. Na de lunch stond het tweede deel van de wedstrijd op het programma. Iedere deelnemer schoof drie sectoren door, waardoor elke deelnemer een totaal andere bootstek voor zijn neus kreeg. Maar de tendens van het ochtenddeel werd doorgezet en er ontstond een hevige strijd tussen de Nederlanders en de Belgen. Met vier nummer één plaatsen voor Nederland, met dagwinnaar Ernest Ripson, Henri Hachmer op twee, Pim Troost op vier en Rien van Eekeren op vijf en slechts één sectoroverwinning voor België, Ronny Cleymans op drie, was duidelijk welk team het dagklassement zou winnen! Maar de verschillen waren in de diverse sectoren niet altijd groot en de Belgen gaven zich duidelijk nog niet gewonnen.
Zaterdag, de laatste en beslissende wedstrijddag,schoten de Belgische zeevissers als een speer uit de startblokken. In diverse sectoren keken de Nederlanders tegen een achterstand aan. Andere onderlijnen moesten ingezet worden om het tij te keren. Langzaam maar zeker pakten Henri Hachmer en Ernest Ripson de draad weer op en Pim Troost leidde in zijn vak zelfs ruim. Peter Leentjes en Rien van Eekeren hadden het moeilijker. Bij de Belgen waren Ronny Cleymans, Eddy van Camp en Werner van de Bogaert goed bezig. Maar ook die tweede wedstrijdhelft duurde tweeënhalf uur en mede doordat Ronny Cleymans wat problemen kende met in de knoop zitten van lijnen van Luxemburgse en Duitse deelnemers kon Henri Hachmer door een sterke eindsprint in te zetten met een zeer klein verschil van 2 puntjes zijn sector winnen.
Pim Troost en Ernest Ripson hadden hun voorsprong verder uitgebouwd op hun Belgische concurrenten Danny Lens en Erik Knuyt, waardoor Nederland toch drie sectoren won. Eddy van Camp won wel van Rien van Eekeren en Peter Leentjes moest buigen voor Werner van de Bogaert. Maar de tweede dag werd toch weer gewonnen door het team van Sportvisserij Nederland. Tijdens de terugvaart kon alvast een biertje worden gedronken op de overwinning.
Nederland, Kampioen 2018 
Tweede plaats voor België Derde plaats voor Luxemburg
Ook individueel heeft het Nederlandse team goede zaken gedaan. Met ieder twee sectoroverwinningen in twee dagen gingen Henri, Ernest en Pim uitvechten wie te eindoverwinning individueel in zijn zak kon steken. Pim Troost werd wel dagoverwinnaar, maar omdat Ernest Ripson behaalde de eerste plaats, Pim Troost pakte het zilver en Henri Hachmer werd knap derde en maakte zo het podium vol.Op de 4e t/m de 6e plaats eindigden de Belgen Ronny Cleymans, Eddy van Camp en Werner van de Bogaert, net voor de Nederlanders Rien van Eekeren en Peter Leentjes.
Ernest Ripson