Veel vissen laten met kabaal weten dat het paartijd is, biologen ontdekken hoe dat de dieren kan redden van overbevissing.
Het gegeven: hoe zorg je als mannetjesvis in troebel water dat de vrouwtjes je kunnen vinden om te paren? Door hard te schreeuwen. Het kabaal dat ombervissen maken wanneer ze in de Golf van Mexico met miljoenen bij elkaar komen, overstijgt dat van een kettingzaag op één meter afstand. Wetenschappers hebben nu ontdekt hoe de sterkte van dat geluid een accurate schatting kan geven van de grootte van de school.
Belangrijk, want ook de visserij legt zijn oor te luisteren. Het is erg makkelijk de netten uit te gooien naar zo'n parende school, waardoor overbevissing op de loer ligt. Texaanse biologen kunnen vanaf nu met een speciale watermicrofoon en sonarapparatuur horen wanneer de populatie gevaarlijk aan het teruglopen is, schrijven ze vandaag in vakblad Nature Scientific reports.
192 decibel
Tot wel 192 decibel aan geroep en geschreeuw klinkt er in het voorjaar onder water. Het doet aan als een vol voetbalstadion. Niet alleen de ombervis maakt zo kenbaar dat het tijd is voor de voortplanting, ook kabeljauw en baarzen doen dat.
Niet met longen, die heeft een vis immers niet. Wél hebben ze een zwemblaas, een zak met lucht die ze gebruiken om te blijven 'zweven' onder water en niet naar de bodem te zakken. Knijpen ze die fijn, dan ontstaat het effect van een ballon die je laat leeglopen - met bijbehorend ratelend geluid.
Lees het hele artikel op de
website van Trouw.