De meervalpopulatie in de Westeinderplassen is uniek. DNA-onderzoek wijst uit dat de vissen van deze populatie genetisch verschillen van hun soortgenoten in de Maas en de Rijn én dat er twee subpopulaties bestaan.
De belangrijkste conclusie van het genetisch onderzoek is dat er eigenlijk drie Nederlandse meervalpopulaties zijn te onderscheiden: één op de grote rivieren en twee op de Westeinderplassen. Deze laatste uitkomst is bijzonder, maar niet geheel verrassend. Eerder
onderzoek van Sportvisserij Nederland toonde aan dat binnen de populatie van de Westeinderplassen verschillende uiterlijke kenmerken voorkomen. Zo zijn er volwassen exemplaren die niet groter worden dan 70 cm, maar zwemmen er ook vissen tot wel 160 cm rond. Ook qua kleur en lengte van de bekdraden zijn duidelijke verschillen waargenomen.
Subpopulaties
De oorzaak van het ontstaan van twee populaties kan mogelijk worden verklaard door de variatie in habitatgebruik. Uit onderzoek is gebleken dat de meervallen in het plassengebied rond Aalsmeer verschillende voorkeuren hebben qua ruimtegebruik. Bovendien bestaat de kans dat de oorspronkelijke populatie is ‘vervuild’ als gevolg van uitzettingen of ontsnappingen uit kwekerijen. Verder onderzoek zal moeten uitwijzen wat precies de oorzaak is van het bestaan van twee subpopulaties.
Voortplanten
Het onderzoek van Sportvisserij Nederland en het
KWR Watercycle Research Institute laat ook zien dat het goed gaat met de Nederlandse meerval. De DNA-monsters van 91 vissen uit de Westeinderplassen, de Oude IJssel en de Maas tonen aan dat de populatie zich via de grote rivieren door Nederland verspreidt en zich onderling voortplant. Daarmee lijkt de comeback van Silurus glanis in ons land definitief te zijn.
Bron:
Hét Visblad