Eind oktober huurden Dennis Nijhof en zijn vismaat een boot om samen de Biesbosch te verkennen. Zonder veel voorkennis aan de slag gaan op zo’n grote waterpartij is een flinke uitdaging, want zie de roofvissen daar maar eens te vinden. Na een moeizaam verlopen dag volgde echter een fantastische finale.
De mannen waren goed voorbereid en hadden een plan van aanpak bedacht waarbij diverse technieken konden worden ingezet: verticalen, werpen en slepen. De boot werd naar de op het oog meest kansrijke stekken gemanoeuvreerd om de rovers over de streep probeerden te trekken. Volgde er geen aanbeet? Dan zouden ze koers zetten naar de volgende stek om zoveel mogelijk potentiele hotspots aan te doen. Met een dergelijk plan, goed weer en een volledig uitgeruste boot kon het haast niet fout gaan. “Bij de start was het vertrouwen dan ook torenhoog en zat de stemming er goed in”, blikt Dennis terug.
Vlotte start met twee snoeken gevangen
Als je met vertrouwen vist, komt dat de resultaten meestal ten goede. Zo ook deze keer, want al vlug meldde de eerste snoek zich. “We zijn een goed op elkaar ingespeeld team, dus de vis werd vlot geschept, opgemeten, op de foto gezet en snel weer teruggezet”, zegt Dennis. Kort daarna herhaalde dit ritueel zich en was snoek nummer twee een feit. Zo’n bliksemstart is ‘gevaarlijk’, weet ook Dennis. “Het kan dan twee kanten op: je vangt de hele dag niets meer of het wordt een compleet gekkenhuis.” Uiteraard hoopten ze op dat laatste scenario.
Positieve mindset ondanks uitblijvende vangsten
Maar wat de vismaten ook probeerden, ze vingen geen schub meer. “Dan blijven we optimistisch, kletsen we wat bij en genieten we van het weer en de prachtige natuur om ons heen. Je weet dat de vis ook zomaar weer ‘aan’ kan gaan.” Ondanks die positieve mindset stond de teller richting het einde van de dag nog steeds op twee snoeken. “Ah joh, de klapper gaat gewoon nog komen. Je zult zien dat het in het laatste uurtje nog los gaat”, sprak Dennis zijn maat moed in.
Spannende ontknoping met een verrassende vangst
Het was inderdaad onderweg naar de haven dat tijdens het trollen een van de hengels flink krom trok op een snoek. Daarop maakten ze nog een rondje, wat werd beloond met drie baarzen. De echte klapper volgde pas in de verlenging. “De haven was al in zicht toen de slip van mijn molen het ineens uitgierde. Eerst dacht ik dat ik vast zat, maar toen ik de hengel uit de steun pakte wist ik wel beter. Na een enerverende dril met heel veel felle runs kon mijn maat een grote zeeforel voor me scheppen. We konden ons geluk niet op, want zo’n fantastische afsluiter was echt een gigantische verrassing!”