De European Anglers Alliance (EAA) en Sportvisserij Nederland maken zich grote zorgen over de maatregelen inzake het zeebaarsbeheer en de manier waarop deze tot stand komen. De huidige rekenmethodes en visserijadviezen die daar uit voortvloeien hebben een dusdanig grote onzekerheidsfactor in zich dat die catastrofale gevolgen kan hebben voor het zeebaarsbestand.
Voor 2024 zijn op basis van advies van ICES (Internationale Raad voor Onderzoek der Zee) voor zeebaars iets lagere vangstquota vastgesteld door de Europese Raad van Visserijministers. Dit zogenaamde Maximum Sustainable Yield advies zou leiden tot een afname van het paaibestand met 7,7%.
“Wij zijn van mening dat het bestand minimaal gelijk moet blijven”, zegt David Vertegaal namens de EAA en Sportvisserij Nederland. “De aanwas is al sinds 2015 laag en het huidige bestand zit nog altijd onder het niveau dat veilig wordt geacht. Dan moet je het voorzorgsprincipe aanhouden en de vangsten fors naar beneden bijstellen.”
Grote onzekerheid
Met de huidige maatregelen vaart de Visserijcommissie volgens Vertegaal te scherp aan de wind. “Er worden nu quota bepaald in weerwil van onduidelijkheid over het paaibestand. De voorspellingen hebben als gevolg van een niet goed functionerend rekenmodel een te grote onzekerheidsmarge. De bestandschattingen zijn dus ook breed interpretabel.
De betrouwbaarheidsinterval is zo groot dat het alle kanten op kan – ook de verkeerde. Mogelijk zit het bestand nu al onder de kritische waarde die noodmaatregelen rechtvaardigt. Dan zou een 8% reductie van het paaibestand catastrofaal blijken en bestaat het reële risico dat het bestand instort.”
Behoedzame benadering
In plaats van onverantwoord veel risico te nemen pleiten de EAA en Sportvisserij Nederland juist voor een veel behoedzamere benadering bij het bestandsbeheer. “Het Europese zeebaarsbestand is nadat het tien jaar geleden instortte nog lang niet in veilige haven. Dit herstelt zeer traag en dan past het niet om vrijwel op dezelfde voet verder te gaan.
Wat ons betreft moet er dus stevig worden gesneden in de quota (met 50%) om extra veiligheidsmarges in te bouwen. Verder moet er snel werk worden gemaakt van een goed functionerend en betrouwbaar rekenmodel dat wordt gevoed met de juiste data. Alleen zo worden visbestanden robuuster en dus meer schokbestendig.”
Bag limit zeebaars 2024 ongewijzigd
Voor de recreatieve zeebaarsvisserij gelden in 2024 dezelfde regels als vorig jaar. Dit betekent een gesloten tijd van 1 februari tot en met 31 maart en daarvoor en -na een bag limit van maximaal twee zeebaarzen per dag (waarbij de minimummaat van 42 centimeter moet worden gerespecteerd). “Uiteraard zien wij ook dat het noodzakelijk is dat er minder zeebaars wordt aangeland”, zegt Vertegaal.
“Maar daar staat de hengelsport wat ons betreft niet als eerste voor aan de lat. De vangstquota van de beroepsvisserij zijn de afgelopen drie jaar telkens verhoogd, terwijl er voor de sportvisserij niets mogelijk was. Dan is het logisch dat het last in, first out principe wordt toegepast als er in de quota wordt gesneden.”