De hengelsport drijft op de inzet van vrijwilligers. Zowel verenigingen, federaties als Sportvisserij Nederland kunnen niet zonder de hulp van enthousiaste sportvissers. In dit artikel vertellen Rini en Jeanne Wezenbeek over wat zij voor de hengelsport betekenen op lokaal, regionaal én landelijk niveau.
Het vrijwilligerswerk in de hengelsport begon bij HSV De Kruisweel”, vertelt Rini Wezenbeek uit Kruisland (72). Daar was hij met zijn vrouw Jeanne (70) 23 jaar actief bij de jeugdafdeling en in het dagelijks bestuur. “Dat werd iets te veel van het goede aangezien we in de jeugdcommissie van Sportvisserij Zuidwest Nederland waren gestapt en via onze contacten ook als vrijwilliger bij Sportvisserij Nederland waren gestart. Zo helpen we onder meer op het kantoor in Bilthoven bij de voorbereiding van VISmeesterdagen en de ZomerVISkaravaan.” Bij dit laatste evenement zijn ze vaak ook present en na afloop is Rini in zijn schuur druk met het repareren van materialen die onverhoopt stuk zijn gegaan. “Lekker een beetje knutselen aan vaste hengels en tuigjes. Dan kunnen die later weer worden gebruikt door de toekomstige generatie sportvissers.”
Brede inzet
Ondanks deze ‘landelijke’ bijdrage hebben ze hun hand-en-spandiensten op lokaal niveau nooit helemaal achter zich gelaten. “Voor De Kruisweel verzorg ik nog steeds de bingo-avonden en een prijzentafel”, zegt Jeanne. “En onlangs werd ik nog gebeld door Geduld Brengt Vis, de hengelsportvereniging uit het nabijgelegen Roosendaal. Met de vraag of ik zin had om in het weekend bij te springen bij de organisatie van een jeugdevent. Uiteraard ben ik gaan helpen: een geslaagd evenement met blije gezichten geeft zoveel voldoening.” Overigens gaat hun maatschappelijke inzet verder dan alleen de hengelsport. Zo ging het Rini zozeer aan zijn hart dat de lokale ijsbaan bij gebrek aan opvolging zou ophouden te bestaan, dat hij besloot de rol van voorzitter op zich te nemen en de toekomst van de ijsclub daarmee veilig te stellen. Oude bekenden
Zelf vissen ze ook nog, maar vaker zijn ze als vrijwilliger aan de waterkant te vinden. “Toen ik Rini leerde kennen, inmiddels meer dan 50 jaar geleden, ben ik ook begonnen met vissen”, blikt Jeanne terug. “Toen heb ik ontdekt hoe heerlijk rustgevend dat is. Uiteraard namen we ook onze kinderen mee naar de waterkant. Daar is het bijbrengen van de beginselen van de hengelsport aan de jeugd begonnen. Het is mooi om te zien dat kinderen geboeid zijn door de vis en zijn omgeving.” Als Rini en Jeanne bij hen in de buurt een fietstocht maken komen ze aan de waterkant soms oude bekenden tegen. “Het geeft een kick en veel voldoening als we een jongvolwassene aantreffen die we tien jaar geleden als 8-jarig jochie hebben geholpen bij een jeugdcursus. Ook andersom voel je op zo’n moment een enorme dankbaarheid.”
Ben jij na het lezen van dit artikel ook geïnspireerd om je steentje bij te dragen? Neem dan contact op met je hengelsportvereniging of -federatie.