Zeebaars is pound for pound de hardst knokkende sportvis van de Noordzee. De snoeiharde aanbeten en explosieve runs zijn voor Joep Steijns de redenen dat hij al acht jaar lang veel tijd en energie in deze visserij steekt. Zijn werkterrein is de Westerschelde, een dankzij de steeds veranderende omstandigheden bijzonder uitdagend water.
De Westerschelde is geen gemakkelijk water.
Dit estuarium is drukbevaren, kent
flinke getijdenstromingen, een gevarieerde
oeverzone en steeds veranderende
omstandigheden. De vaargeul in de
monding van de Schelde moet immers op diepte blijven
voor de gigantische containerschepen die de haven van
Antwerpen aandoen. Een stek die het ene jaar mooie
vissen produceert, kan het jaar daarop zomaar zijn volgestort
met zand door een baggerschip. Daardoor loopt
er een hele andere stroming dan voorheen, waardoor
de aasvis is verdwenen en ook de zeebaars foetsie is.
Honkvast op één stek blijven hangen werkt hier doorgaans
niet. Je zal veel tijd moeten investeren in het zoeken
naar plekken die je een zilveren stekel kunnen opleveren.
Bijvoorbeeld brede oesterbanken die onderlopen
bij hoogwater, oude strekdammen die volledig onder
water staan (ook bij laagwater) of oude oeverbeschoeiingen.
Het is een speurtocht die wordt gekenmerkt door
het spreekwoord vallen en opstaan, maar ik houd wel
van een beetje uitdaging.
Lees
hier het volledige artikel.
> Meer
zeevissen in ons archief!