Team Holland behaalt zilver en brons op het WK Streetfishing 2024

De derde plek voor Team Holland – bestaande uit de vissers Johannes Elzinga, Gerben Jorritsma, Tim Kunst, Bart van de Walle en Daan Pit – stemde bondscoach Jan-Jaap van Heiningen tot tevredenheid. “Ik ben super trots op weer een podiumplek en dat is zeker verdiend. Zo’n toernooi is een achtbaan aan emoties. Het mooie van ons team is de samenwerking en het respect voor elkaar”, geeft Jan-Jaap als eerste reactie, terwijl het team op terugreis is.

Slecht weer zorgt voor lastige omstandigheden

Door de hevige regenval en de plotselinge temperatuurverandering was de visserij lastig. “Met meer dan 500 uur aan vissers langs het parcours en maar 28 vissen die meetelden op de scorekaart”, duidt Jan-Jaap de slechte vangsten.

De omstandigheden had flinke gevolgen. Bart van de Walle: “Door de harde stroming lag het baarsvissen op zijn gat. Deze waren allemaal naar diepere delen van het meer getrokken. De black bass stond op veel stekken helemaal uit en op andere delen waren ze alleen in de luwte te vinden. Snoek was daarentegen wel redelijk vangbaar, maar van mini formaat. Kopvoorns zagen we regelmatig zwemmen, maar waren op zicht niet te verleiden. De enkele kopvoorns die gevangen werden ‘kwamen uit het niets’.

Alles uit de kast halen

De Nederlanders moesten alles uit de kast halen om aanbeten te forceren. “Tijdens de wedstrijddagen was het zoeken naar actieve vis en een kwestie van heel secuur vissen met finesse. We gebruikten het meeste kleine twitchbaits, wacky geviste worms en kick back rig met mini aas”, legt Bart uit.

Bart van de Walle (links) en Johannes Elzinga vissen in opperste concentratie.

Goede uitgangspositie halverwege

Tijdens de eerste dag wist het koppel Bart-Johannes als vrij snel een maatse black bass te vangen in de stadsgracht. “Na die goede start lukte het ons niet om meer maatse vis bij te vangen. Wel vingen we wat kleinere black bass op een dropshot met kreeftje, maar die telden niet mee”, vertelt Bart.

Na het startsignaal rennen de deelnemers naar de stek, waarbij geldt: wie het eerst komt, wie het eerst maalt.

“Johannes miste een snoek op een twitchbait, maar wist deze wel te haken op een klein kreeftje. Twee vissen bracht ons als duo op een derde plaats. Een goede uitgangspositie voor dag twee omdat veel andere landen een 0-score hadden”, zegt Bart, terwijl Team Holland op virtueel brons stond.

Beslissende tweede dag

Bart en Johannes maakten op de tweede wedstrijddag de beslissing voor een passieve tactiek in plaats van struinend veel plekjes afvissen. “We kozen om de hele dag één stek te bevissen, want daar lag zowel baars in de volle stroming als een groepje black bass die eens in de zoveel tijd daarlangs kwamen cruisen.” Die keuze resulteerde in een black bass, een derde plaats in het dagklassement en individueel zilver.

“Het was meer een focusspel dan daadwerkelijk vissen, maar je moet het doen met wat de situatie je voorschotelt en ik denk dat we ons daar goed uit gered hebben”, stelt Bart tevreden. “De black bass toonden een paar keer minimale interesse in het aas en gelukkig kregen we één goede aanbeet. Wat betreft de black bass visserij was het 99% van de tijd kijken en 1% vissen. In het tijdsbestek dat de vis langs zwom hadden we één of twee worpen de tijd, daarna schoven ze weer onder een boom of verder het riet in”, zegt Bart over de niet-alledaagse aanpak.

Hiernaast dienden ze ook nog geluk te hebben en dat ontbrak helaas voor het koppel Gerben-Tim. “Zij losten drie maatse vissen vlak voor het schepnet. Doordat zij twee keer de volle mep aan strafpunten kregen, maar veel andere landen ook, bleef de schade ten opzichte van elkaar beperkt en konden we toch nog het landenpodium halen”, besluit Bart.