Als bekende of succesvolle sportvisser – bijvoorbeeld van tv-optredens of wegens knappe prestaties binnen de wedstrijdvisserij – krijg je weleens vragen waar je geen ‘nee’ tegen wil zeggen. Zo werd individueel Nederlands Kampioen Dobbervissen Juul Slabbers onlangs benaderd met een heel bijzonder verzoek.
“Op 7 oktober 2020 ontving ik via Sportvisserij Nederland een mail van Henrietta Bok, een goede vriendin van Pascal de Fijter (21)”, steekt Juul van wal. “Daarin vertelde ze dat Pascal een fanatiek sportvisser is die het liefst dag en nacht aan de waterkant zit. Dat gaat echter lastig vanwege zijn gezondheid: hij heeft de ziekte van Duchenne.” Bij deze ernstige, erfelijke ziekte breken de spieren langzaam af en word je steeds minder sterk. Als gevolg hiervan zit Pascal tegenwoordig in een rolstoel en zijn zelfs de meest alledaagse zaken lastig of simpelweg niet haalbaar. Toch probeert hij zoveel mogelijk dingen te doen waar hij plezier aan beleeft. En zijn grote wens was om een keer samen te gaan vissen met de Nederlands kampioen.
Volmondig ja
Als individueel winnaar van de Evezet Top Team Competitie Dobbervissen 2020 werd Slabbers benaderd of hij hier open voor stond. “Dat soort acties kende ik wel, maar dan met bekende voetballers, zangers of andere BN’ers. Zelf had ik echter nooit verwacht om zo’n mail te krijgen.” Lang hoefde hij vervolgens niet na te denken. “Ik heb natuurlijk direct volmondig ja gezegd. Dit soort berichten zet je weer even met beide benen op de grond. Je gaat er vaak haast te vanzelfsprekend vanuit dat gezondheid maakbaar is. We denken alles in de hand te hebben en zijn snel ontevreden als het even iets tegenzit. Dan is zo’n mail echt een eye-opener”, zegt Juul nog steeds ietwat onder de indruk.
Favoriete stek
Vanwege corona duurde het even voordat alle seinen op groen stonden, maar 19 juni was het dan zover. “We hebben elkaar ontmoet bij een stadsvijver in Wijk en Alburg, zijn favoriete stek”, blikt Juul terug. Aan dit mooie stukje water met een leuk bestand aan voorn, brasem, baars en zeelt kan Pascal ook met zijn rolstoel goed uit de voeten. Na een kort praatje werden gelijk de hengels uit de auto’s gehaald om zo snel mogelijk van start te kunnen gaan. “Pascal vertelde me dat hij er kortgeleden nog een mooie zeelt had gevangen. Vervolgens zagen we er zelfs twee zwemmen, waarop we samen met een knipoog besloten om die vissen te gaan vangen.”
Mooie vangsten
De tactiek die Juul en Pascal afspraken was om een plekje met wormen te maken en dit eerst met rust te laten, in de hoop een paar grote vissen te strikken. “Op de andere plek die we als eerste bevisten gaf Pascal me al snel het nakijken met een paar mooie vissen”, zegt Juul. Na een uurtje bezig te zijn hadden ze allebei een mooi aantal voorns en baarzen gevangen. Toen begonnen ook de eerste bellen te verschijnen op de plek voor de dikke vissen. “Gelijk bij de eerste inzet vloog het elastiek een paar meter uit de hengeltop en
enkele minuten later kwam er een prachtige zeelt tevoorschijn.” Dit zou niet de enige zijn. Bovendien werd zelfs een brasem van bijna 4 kg geland. “Dit slag vissen verwacht je niet direct in dit soort wateren. Het leek wel of alles die dag mee mocht zitten.”
Niet vanzelfsprekend
De lach op Pascal zijn gezicht was er dan ook met geen mogelijkheid vanaf te krijgen. “Wat één simpel dagje vissen met het geestelijk gestel van een persoon kan doen is ongelofelijk. Dat is prachtig om te zien”, zegt Juul dankbaar. Het doordrong hem er tevens van hoe fragiel het leven is en dat gezondheid niet zo vanzelfsprekend is als het soms lijkt. “We gaan er vaak te gemakkelijk vanuit dat gezond zijn normaal is. En als we dan een keertje ziek zijn, is het geklaag soms niet van de lucht. Maar door deze dag realiseer ik me eens te meer dat de mensen die niet verder kunnen kijken dan een beperking de echte gehandicapten zijn. Het was een voorrecht om samen met Pascal te vissen en ik wens hem en zijn familie met heel mijn hart het allerbeste toe.”
Nog dagen ‘nagegloeid’
“Pascal heeft nog dagen ‘nagegloeid’ van de visdag met Juul”, laat vader Peter de Fijter (43) telefonisch weten. “Hij vond het helemaal geweldig en heeft het er elke dag nog over. Henrietta had hem werkelijk waar niet beter kunnen verrassen.” Peter en zijn ouders brachten Pascal de fijne kneepjes van de hengelsport als klein jochie bij en sindsdien is sportvissen zijn grote passie. Samen gaan ze wanneer mogelijk naar de waterkant. “Dan maak ik het voer klaar en doe ik de maden op de haak, maar de rest doet Pascal nog zoveel mogelijk zelf. Het is daarbij onvoorstelbaar wat een doorzettingsvermogen hij heeft. Zijn haar kan hij bijna niet meer zelf in model brengen, maar vissen maakt iets extra’s in hem los en lukt nog wel. Daar proberen we dan ook nog zo lang mogelijk samen van te genieten.”