Sportvisserij Nederland is verbaasd over de felle reactie vanuit de Waddeneilanden met betrekking tot de voorgenomen strengere controle op de recreatieve staand wantvisserij. Dit gezien het feit dat dit type visserij strijdig is met de onlangs door de EU afgekondigde zeebaarsmaatregelen voor 2016.
Aangezien het zeebaarsbestand de kritische ondergrens zeer dicht is genaderd, heeft de EU vorige maand herstelmaatregelen doorgevoerd. Onderdeel van dit pakket maatregelen is dat de gehele recreatieve visserij (hengel en recreatief staand want) van 1 januari 2016 tot en met 30 juni 2016 alleen op basis van het catch & release principe mag vissen. In die periode moet alle gevangen zeebaars dus levend worden teruggezet. In de tweede helft van 2016 geldt een baglimit van één zeebaars per visser per dag.
Alle vis in netten dood
Deze maatregelen zijn echter niet toepasbaar op de staand wantvisserij. Het levend terugzetten van gevangen vis is met staand want niet mogelijk, want alle zeebaars die hierin verstrikt raakt is dood – vissen met staand want is immers vissen voor de pot. Hetzelfde probleem doet zich voor bij de baglimit: staand want is geen selectief vangtuig en het net stopt niet met vissen nadat de eerste zeebaars hierin is gezwommen. Alle vis in de netten gaat dood en dus is er ook nog sprake van 100% discarding.
De EU-maatregelen zijn dus niet te handhaven zonder de gehele staand wantvisserij stil te leggen. Het gedeeltelijk toestaan van de recreatieve staand wantvisserij zal namelijk altijd leiden tot niet te reguleren vangsten.
Handhaving groot probleem
In een onlangs verzonden brief aan de Kamer zegt staatssecretaris Martijn van Dam van Economische Zaken toe dat hij de gemeenten die recreatieve staand wantvisserij toestaan extra zal informeren over de extra beschermingsmaatregelen en de betreffende gemeenten zal vragen om hier extra op te handhaven, waarna een evaluatie door IMARES volgt.
Dat is een loffelijk streven, maar de praktijk wijst uit dat er nu van handhaving al vrijwel geen enkele sprake is. Door de handhaving op de EU-zeebaarsmaatregelen m.b.t. de recreatieve staand wantvisserij aan de gemeenten over te laten, wordt de verantwoordelijkheid bovendien ten onrechte neergelegd bij een overheid die daar juridisch en feitelijk volstrekt onvoldoende voor is uitgerust.
Stilleggen recreatieve staand wantvisserij
Vanwege het feit dat de vangsten van de recreatieve staand wantvisserij niet kunnen worden gereguleerd en gehandhaafd en er geen sprake is van gelijke behandeling, is Sportvisserij Nederland van mening dat de gehele recreatieve staand wantvisserij moet worden gesloten. Het kan niet zo zijn dat sportvissers geen – dan wel zeer beperkt – vis mogen aanlanden, terwijl in het recreatief staand want vele zeebaarzen de dood vinden en aangeland zullen worden. Dode vis zet je immers niet terug. Daarbij is het vissen met staand want niet selectief en vang je met dit tuig hoofdzakelijk vissoorten – zeebaars en salmoniden – die niet mogen worden aangeland.
Lees ook: