Vissen is een typisch vader en zoondingetje. Dat was vroeger zo en dat is eigenlijk niet veranderd. Ronald de Vries (55) uit Aalsmeer kan erover meepraten. Voor de goede orde: hij is de zoon. Vader Cor is inmiddels 93. We schuiven aan bij De Vries senior en junior tijdens een sessie aan de Nieuwe Waterweg.
“Hij heb het van mij moeten leren, die ouwe”, zegt Ronald de Vries in sappig Amsterdams. We mogen ons hier in Maassluis dan middenin 010-territorium bevinden, de toon voor vandaag is gezet. ‘Die ouwe’ is zijn vader Cor. Senior zit warm ingepakt – dikke visjas en dito broek – in een rollator annex rolstoel op het fietspad, bekijkt de wereld vanonder zijn schippersmuts en ziet dat het goed is. Toch wringt de opmerking van zoonlief. De lezers van Hét Visblad zouden zomaar kunnen denken dat het nog waar is ook. “Ze hebben het vissen van mij geleerd”, zet hij de zaak toch even recht.
Klik hier voor het hele artikel. (pdf)
-> meer zeevissen